Jumat, 24 Februari 2012

naskah dongeng ke 2


 “ Syeh Benting Jeung Budak Angon Meri ”
   Assalamu’alaikum Wr.Wb.
Sampurasun...!!! Batur-batur.....karumpul..kumpul ...!!! 
Urang ngariung....yuuu.........!!!
Kuring boga hiji dongeng .Dongeng ieu teh nyarioskeun salah sahiji dongeng ti wewengkon basisir Cirebon,mangsa jaman para wali nyiarkeun agama Islam.Ari judul dongeng ieu teh nyaeta “ Syeh Benting jeung Budak Angon Meri  “. Cobi geura pirengkeun cariosna teh kieu.
          Dina hiji mangsa ,wayah sore ,memeh sarangenge surup ,ti beulah kulon layung geus hibar, cahyana beureum hurung gumebyar kaemasan , Syeh Benting keur mendeko sila dina galengan tambak sisi basisir.Syeh Benting teh keur tatapa ,neangan kasakten , sangkan jadi jalma anu sakti mandraguna,jadi lalaki langit lalanang jagat nu taya tandingna.
Syeh Benting lalaku kituna teh ti mimiti tangkal randu  sagede curuk nepi ka sagede beuteung munding ,tatapana teh tacan tamat. Manehna sila wae bari  leungeunna sidakep sinuku tunggal ,matana peureum , pikiranana panceg manteng kanu kawasa.
Hiji waktu dina sajeroning tatapana ,manehna meunang gogoda.Godaanana teh nempo kadaharan anu ngarareunah, ngajanggelek di hareupeunana.Sangu  saboboko, pais lauk,bakakak hayam,sambel tarasi, mani ngebul haraneut keneh pisan kumplit jeung lalabna .bubuahan oge aya minangka cuci mulutna. Syeh Benting kapincut , biwirna mani kumetap wae  barang nempo eta kadaharan teh.
”Keun engke we lah didaharna, sakalian rek buka,mungkas tapa, mangsa panon poe geus surup di beulah kulon”, gerentes hatena .Karek ge boga niat rek buka tatapana,teu disangka jeung teu dinyana, teu kanyahoan timana jolna,ujug-ujug burudul wae aya aleutan meri  ngaranjah kana eta kadaharan nepi ka beak , ledis taya sesana.Atuh Syeh Benting teh ambek kacida,napsuna ngagugudug.Gajleng manehna luncat newak meri hiji ,terus dicekek nepi ka paehna.Tacan puas maehan hiji meri,Syeh Benting malik rek newak meri sejenna,barang malik, breh katingal ku manehna aya jelema datang ngadeukeutan manehna   bari ngomong “Hey ...ki sanak ! Naha  anjeun bet wani- wani maehan meri kuring ?” si mana horeng jalma anu datang  teh budak angon meri.
“Kurang ajar !” ceuk Syeh Benting  anu can leungit rasa mengkelna,katambah – tambah aya jelema nyalahkeun dirina.Hatena tambah ambek , nepi ka beungeutna geuneuk,nahan napsu anu
ngagugudug .Beungeutna beureum  lir  wayang Rahwana.Terus Syeh Benting ngomong bari ngamang-ngamang leungeunna, “Hey....Ki Sanak.!  Dahareun kuring  beak kabeh dihakan ku meri maneh ! Ayeuna maneh bet nyalahkeun kuring ? Naha maneh hayang  dipodaran ku kuring ?” Ceuk Syeh Benting bari popolotot.
“ Ke .ke..ke....Sabar heula , ki Sanak  ! “ cek jelema tadi bari mesem. “ Dahareun anjeun sakumplitna ku kuring tangtu diganti ,tapi ... anjeun kudu bisa  ngahirupkeun deui  meri kuring nu geus dipaehan ku anjeun !” Ceuk budak angon  meri  bari tetep kalem.
“ Ngomong naon maneh ?!” ceuk Syeh Benting tambah sewot , hatena ngarasa dihina ku budak angon,terus ngomong,”Ahhh ....timana maneh  bisa ngaganti dahareun kuring anu sakitu lobana ,keur dahar maneh sorangan oge euweuh !”Syeh Benting beuki kekerot nahan amarahna.” Sabenerna maneh teh kudu ngarasa untung....meri maneh henteu dipaehan kabeh ku kuring !”ceuk  Syeh Benting bari sukuna tetenjrag sarta leungeunna ti pepereket nahan ka ambek .
“ Ke ....ke...ke... heula Ki Sanak ulah ambek-ambekan wae atuh , sabar saeutik mah.!” Tembal budak angon bari tetep tenang ,terus ngomong deui ,” Tuh tingali geura tukangeun sampeyan , dahareun anjeun sakumplitna masih keneh weuteuh.!” 
 “ Mustahil .... !” ceuk Syeh Benting bari malikeun awakna nempo ka tukang.Barang malik, manehna kacida ngaranjugna ningali kadaharan anu tadi beak diranjah meri teh,masih weuteuh keneh , teu coceng saeutik-eutik acan .Syeh Benting ngajanteng salila-lila ,siga patung ,teu bisa ngomong bawaning ku  ngarasa heran jeung kaget anu taya hinggana.Sanggeus kitu Syeh Benting malikkeun awakna  nyanghareup ka budak angon deui. Barang malik, breh teh katingal budak angon teh keur niupan hulu meri bari jeung leungeunna ngusapan kana awakna . Meri nu geus paeh tea hirup deui , teu sakara-kara, bisa lumpat muru ka baturna.
Syeh Benting kacida hemengna terus mikir sarta ngomong sajeroning hatena,
” Wala kadalah.....!  ieu jelema teh lain jelema nu sabrongbrong yeuh. Geuningan jelema sakti.Aing moal bisa ngahirupkeun deui meri nu geus paeh  mah! Duh....kaya kieu mah cilaka aing teh.Jalma kieu mah lain lawaneun aing...... “! Ceuk Syeh Benting ngagerentes na jero hatena.
” Kaya kieu mah aing teh rumasa eleh jajaten ku budak angon ! Na saha ari ieu jelema teh ? Naha Dewa kitu ?”Syeh Benting tambah mentegeg teu bisa ngomong.Lila-lila awak Syeh Benting ngarumpuyuk taya tangan pangawasa ,awakna leuleus lir kapas kaibunan , kesang  tiis  ngagarajag kaluar sabulu-bulu bawaning ku sieun jeung ngarasa taluk teu bisa ngungkulan kana kasakten budak angon.Terus manehna ngagabrug kana dampal sampeyan budak angon bari ngomong dareuda                            “ Duh....ampun...ampun  ...Ki Sanak... !!!.abdi  ampun.!!!..Abdi rumaos eleh jajaten ku salira.Hapunten abdi tos kumawantun campelak ka salira .......hapunten abdi ....!!!... Abdi pasrah ...ka salira !”Syeh Benting  ceurik ngagukguk  bari leungeunna acong-acongan nyembah ka budak angon tea.
“Ki Sanak ,anjeun teu kudu  kikituanan ,sok komo bari nyembah ka diri  kuring.... da  kuring mah jalma biasa .Anu kudu di sembah mah iwal ti pangeran.Allah anu Maha Kawasa,anu nyiptakeun langit jeung bumi katut  saeusina.” Tembal budak angon daria pisan.”Sok geura hudang ! ulah kitu ....ah !”.Cek budak angon bari ngahudangkeun Syeh Benting lalaunan.
” Kaulanun ...... !!!  Dupi saleresna salira teh saha ? .....Ti danget ayeuna  abdi seja kumawula ka salira ,sarta abdi bade guguru elmu luhung ti salira ,mugi salira kersa nampi.”
Ti saprak harita Syeh Benting ngawula ka budak angon, anu taya lian anjeunna teh SUNAN GUNUNG JATI, anu nuju nyebarkeun agama Islam di tatar Cirebon. Nu saterusna Syeh Benting ngucapkeun dua kalimah syahadat , ngagem agama Islam.
Tah sakitu dongeng ti kuring, mugi-mugi aya mangpaatna, jadi pieunteungeun keur kahirupan urang sarerea .Cag......ah !
Wassalamu alaikum wr.wb................................

Tidak ada komentar: